ต่อให้ทั้งสองกรณีนี้เพิ่งเกิดครั้งแรก ก็มิใช่เรื่องดีเป็นอีกปัญหาสังคมที่น่าห่วงแต่มักจะชาชินกัน!!
"เด็กไทยกำลังซวนเซใน 3 เรื่องคือ ยาเสพติด การแสดงออกด้วยความรุนแรง และเรื่องเพศ" นี่เป็นการระบุผ่าน "เดลินิวส์" ของ ครูหยุย-วัลลภ ตังคณานุรักษ์ เลขาธิการมูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก ซึ่งก็เป็นข้อเท็จจริงที่ไม่อาจปฏิเสธ เพราะสังคมไทยวันนี้มีข่าวเด็กวัยรุ่นวัยเรียนเกี่ยวข้องกับยาเสพติด มีข่าวเด็กวัยรุ่นวัยเรียนทะเลาะวิวาทตีรันฟันยิงฆ่าคนตาย และมีข่าวเด็กวัยรุ่นวัยเรียน “มั่วเพศมั่วเซ็กส์" เป็นประจำ ซึ่งกับเรื่องเพศนั้น ล่าสุดทางครูหยุยก็บอกว่า “กำลังเป็นปัญหามาก!!" พร้อม ทั้งได้เรียกร้องให้มีมาตรการดูแลเด็กวัยรุ่นในเรื่องเหล่านี้ เรียกร้องให้มีมาตรการทางบวกเพื่อส่งเสริมเด็กวัยรุ่นในทางสร้างสรรค์ ให้มากยิ่งขึ้น
ก็แล้วใครบ้างล่ะ?? ที่มีหน้าที่ต้องใส่ใจในเรื่องนี้
ทั้งนี้ กรณีเด็กวัยรุ่นวัยเรียนมีเซ็กส์ในโรงหนัง หนีเรียนเปิดโรงแรมม่านรูดสวิงกิ้ง เมื่อเป็นข่าวครึกโครมขึ้นมาแล้ว ไม่ทันไรก็อาจเงียบไป เหมือนหลายๆ กรณี ขณะที่ผู้ใหญ่จำนวนไม่น้อย ไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่ในบ้าน ในโรงเรียน ในชุมชน ในสังคม ในหน่วยราชการที่เกี่ยวข้อง ในกระทรวงที่เกี่ยวข้อง-ในรัฐบาล ก็ดูจะ “ชาชิน" กับกรณีแบบนี้ ไม่ได้คิด-พูด-ทำอะไรที่เป็นการแก้ไขป้องกันปัญหาให้มีประสิทธิภาพมากกว่า ที่เป็นอยู่สักเท่าไหร่??
ชาชิน ข่าวเงียบไป แต่ปัญหายังรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
เรื่องเพศกับเด็กและเยาวชนไทยนั้น ทาง "สกู๊ปหน้า 1 เดลินิวส์" ก็ได้สะท้อนมาอย่างต่อเนื่องว่านับวันจะเป็นปัญหาใหญ่!! และสถานการณ์ก็เป็นไปแบบ “พัวพันเป็นวังวน" โดยที่หนึ่งในประเด็นสำคัญคือ ทำอนาจารเด็ก-ละเมิดทางเพศเด็ก-ข่มขืนเด็ก!!!
"ดู
เหมือนสังคมจะยิ่งเลวร้าย ตกต่ำเสื่อมโทรมไปกันใหญ่แล้ว"
"คดีเด็กและเยาวชนที่เกี่ยวกับเพศ มีอัตราที่สูงมาตลอดในระยะหลัง"
"มีการก่อเหตุทั้งที่ยังเป็นวัยที่ร่างกายตามธรรมชาติยังไม่มีความต้องการ
เรื่องเซ็กส์ ซึ่งอาจเกิดจากพฤติกรรมเลียนแบบ"
นี่เป็นเสียงอีกส่วนของครูหยุย ที่เคยสะท้อนผ่าน "สกู๊ปหน้า 1 เดลินิวส์"
ไว้ขณะที่ ดร.วัลลภ ปิยะมโนธรรม นักจิตวิทยา ก็ได้สะท้อนไว้ว่าการดำเนินชีวิตของเด็กวัยรุ่นไทยในปัจจุบันเป็นไปในลักษณะ 5 ประการคือ 1.การขาดวิ่น ขาดวินัยในชีวิต, 2.การมีเอกลักษณ์สับสน ไม่รู้ว่าตัวเองคือใคร ไม่มีเป้าหมายในชีวิต, 3.การมีอาการเอาแต่ใจ ชอบความสบาย มีค่านิยมต้องการเงินมากๆ โดยไม่คำนึงถึงวิธีการ, 4.การมีอารมณ์ร่วมกับมนุษยสัมพันธ์ในรูปแบบที่ไม่มีทรรศนะชีวิตและทรรศนะ สังคม ไม่รู้อะไรควรอะไรไม่ควรและทำไปแล้วจะมีผลอย่างไรกับคนรอบข้างบ้าง และ 5.การมีอาการทางเพศที่ขาดการยั้งคิดถึงสังคมรอบข้าง
ดร.วัลลภชี้โดยอิงกับด้านจิตวิทยาไว้ว่า การมีพฤติกรรมทางเพศที่ไม่เหมาะสมของเด็กวัยรุ่นไทยในปัจจุบันนั้น ปัญหานี้ด้านหนึ่งเกิดจากการคลั่งลัทธิเสรีภาพ การแพร่ระบาดหนักของสื่อลามกในช่องทางต่าง ๆ ที่เป็นตัวกระตุ้นและทำให้เกิดความเชื่อในค่านิยมผิดๆ ในเรื่องการมีเพศสัมพันธ์ จนอาจนำไปสู่ “ภาวะการเสพติดเซ็กส์" แสดงออกถึงความหมกมุ่นเรื่องเพศและคิดว่าเป็นความสุขที่แท้จริงในชีวิต แต่มันไม่ใช่!!
ตั้งแต่กว่า 5 ปีก่อนแล้ว ที่นักจิตวิทยารายนี้เผยผ่าน "สกู๊ปหน้า 1 เดลินิวส์" ไว้ว่า จากการเปิดให้คำปรึกษากับเด็กและเยาวชนก็พบว่ามีเด็กวัยรุ่นทั้งชายและหญิง ในช่วงอายุระหว่าง 12-16 ปี ขอรับคำปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องเพศมากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนใหญ่เกิดอาการเครียดและกดดันเนื่องจากหาทางระบายออกในเรื่องเพศไม่ได้ มีจำนวนไม่น้อยที่มีภาวะ“หยุดไม่ได้" เกิดอารมณ์ทางเพศและต้องหาทางระบายออกตลอดเวลา บางรายไม่สามารถหักห้ามใจไม่ให้คิดถึงเรื่องนี้ บางรายต้องสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองวันหนึ่ง 4-5 ครั้ง ถ้าไม่ทำนอนไม่หลับ และที่ยิ่งน่าห่วงคือ บางรายอาจจะหาทางไป ระบายกับเด็กวัยเดียวกันหรือเด็กที่อายุน้อยกว่า
ทั้งนี้ จากที่นักจิตวิทยาชี้ไว้ในประเด็นหลัง ถ้าสมยอมกัน กรณีครึกโครมที่เพิ่งเกิดคือ มีเซ็กซ์ไม่เลือกที่ สวิงกิ้ง ก็น่าจะเป็นตัวอย่าง ขณะที่ในอีกมุมก็อาจเป็นคดี “ทำอนาจารเด็ก-ละเมิดทางเพศเด็กข่มขืนเด็กโดยเด็ก" เพิ่มจากคดี “ทำอนาจารเด็ก-ละเมิดทางเพศเด็ก-ข่มขืนเด็กโดยผู้ใหญ่" ที่ก็เกิดมากอยู่แล้ว
“เด็ก" จาก “เหยื่อทางเพศ" ยุคนี้มีที่เป็น “นักล่าเหยื่อ"
“เด็กล่าเหยื่อเด็ก" โตขึ้นอาจเป็น “ผู้ใหญ่ล่าเหยื่อเด็ก"
“พัวพันเป็นวังวน" เช่นนี้จะ “ชาชินกันไม่ได้แล้ว!!!!"
ที่มา : หนังสือพิมพ์เดลินิวส์
